Odcinek ósmy :*

I've been thinking 'bout standing on the razor's edge
  Loopingup and down, questions running through my head
I've been thinking 'bout how on the which way to turn

 -Możesz się przestać na mnie wydzierać! Jesteś ostatnio nie do wytrzymania! Przez cały czas mówisz mi co mam robić i jak się zachowywać! Zastanów się nad sobą!- wyszła z pokoju trzaskając drzwiami. Nie rozumiałem jej. Nie rozumiałem siebie. Wszystko mnie drażniło. Nie chciałem niszczyć swojego życia. Chce zatrzymać przy sobie Anię.

Minął jeden dzień od incydentu z Mają. Ja tak nie potrafię. Na śniadaniu patrzymy sobie w oczy. Na plaży nie mogę oderwać od niej wzroku. Nie wytrzyma dłużej. Czy się zakochałem?? Raczej nie. Wydaje mi się, że posmakowałem czegoś nowego. Czegoś co mi się spodobało. Wkręciłem się w to. Oderwałem od rutyny. Najgorsze jest to, że jak zabrnę w to głębiej to stracę, to na co tak długo pracowałem. Ale z drugiej strony.. Ania może się o niczym nigdy nie dowiedzieć. ROBERT! Ogarnij się. W sumie mam wybór. Tak jak w tej reklamie Tigera po imprezie. Mogę pójść z nią do łóżka, albo pójść do łóżka. Każdy na moim miejscu poszedłby do łóżka, ale każdy nie jest mną ! Przecież to, że pójdę do łóżka nie oznacza, że stracę wszystko. Ta reklama mnie rozwala. Cały czas myślę o tym żeby pójść do łóżka i zdradzać Ankę. Przez to, że ją zdradziłem przestało się nam układać.

- Idziesz!?- Wojtek wszedł do pokoju

- yyyy??? A niby gdzie? – spytałem zdezorientowany

- Jak to gdzie? Żyjesz jeszcze? Przecież miałeś pomóc mi i Mai w dotrzymaniu zakładu? Nie pamiętasz już? Wczoraj założyliśmy się o to kto pierwszy się odważy zaprosić przypadkową osobę do łóżka.

- Możesz mi przestać gadać o łóżku. Mam już go po tond- wskazałem ręką czubek głowy

- Spoko. Ale wiesz, że jak przegram to będę musiał świecić przed wami tyłkiem? A jak wygram to na Majkę się popatrzymy .- zaśmiał się

- Do czego ja wam jestem potrzebny?

- Musimy mieć świadka.

- CZEŚĆ! – za Wojtkiem stanęła Maja.- Szykuj się Wojtusiu na przegraną. Założyliśmy się o przypadkową osobę , więc…. Lewy chcesz iść ze mną do  łóżka?

Spytała rozbawiona, a ja oburzyłem się i wrzasnąłem żeby nie wkręcała mnie w ich potyczki. Mówiłem jeszcze coś w stylu, że nie będę zdradzał Anki. Poczułem się tak jakby wypaplała naszą tajemnicę.

- Spokojnie Lewusku. To był żart.

- Chodźmy już lepiej. – schowałem telefon do kieszeni i wyszedłem z nimi przed hotel.

Już na samym początku wiedziałem kto wygra ten beznadziejny zakład. Po ulicy chodziły same dziewczyny, ale to nie przeszkodziło Mai w osiągnięciu celu. Podeszła do przypadkowej laski i zaproponowała jej seks. Miałem niezły ubaw. Dziewczyna była zdezorientowana, a Malicka zadowolona z wygranej. Bezcenna była również mina Wojtka, któremu szczena opadła.

- To co Wojtusiu? Teraz się rozbierasz, czy zrobisz to za chwilę?? – nie mogliśmy przestać się śmiać

- Daruj mi to… Proszę..- uklęknął przed nią i błagał o darowanie kary

- Nie ma opcji skarbeńku.

- Lewy! – krzyknął Wojtek z prośbą o pomoc

- Na mnie nie patrz.

- Co za kanał! – krzyknął i zaczął ściągać spodnie. Maja podeszła do mnie i oparła się o moje ramię. Przeszedł przeze mnie taki przyjemny dreszczyk. Już wtedy wiedziałem, że nasza znajomość dopiero się zaczyna….

~~II~~

Jak to pokrótce wytłumaczyć, nie mówić zawile i z sensem.?? Hm…. Chyba się tak  nie da. Najprościej jest powiedzieć : ,, Dostałam to czego kiedyś chciałam, pragnęłam, oczekiwałam” , ale dlaczego to tak cholernie boli.?? Najbardziej wkurwia mnie fakt, że zaprzyjaźniłam się z Anką. Polubiłam tą dziewczynę. Zaczęłam się przyzwyczajać do tego, że ona i Lewy biorą za miesiąc ślub.. Gorzej już być nie może. Wczoraj podczas śniadania Robert cały czas się na mnie gapił. Nie tak zwyczajnie. Powiedziałabym raczej,  że z takim pożądaniem. Jak to się skończyło?? NIJAK! Nie zrobiliśmy nic. Za to teraz. Całujemy się w publicznej toalecie. On jest tak cholernie dobry. Dobry we wszystkim. Nie potrafię tego opisać słowami. Jedyne co mogę powiedzieć, stwierdzić…?? Mamy romans! Tak! Puszczam się z Lewandowskim. Zachowuję się jak dziwka, bo wiem, że nie robimy tego z miłości. Oboje tego chcemy i potrzebujemy. Przyznaję! Jestem samotna! Dlatego oddałam się zaręczonemu mężczyźnie, który jest pociągający. Ten facet przyciąga jak magnes.

- O Boże!! Wiesz co mu wyprawiamy? – jedyne pytanie, które przyszło mi w tamtym momencie do głowy

- Tak wiem. Zabawiamy się w kiblu. – parsknął śmiechem- Nie umiem tego inaczej wytłumaczyć. Tutaj ani Anka, ani Wojtek nas nie przyłapią.- Całował mnie w szyję

Już po wszystkim, poprawiłam fryzurę i jako pierwsza wyszłam z toalety. Jestem na tyle bezczelna, że usiadłam na leżaku obok Ani. Wiem! Moje zachowanie jest niedopuszczalne, ale co mam zrobić z tym, że właśnie spełniają się moje marzenia !? Chciałam tego wszystkiego. Czuję się podle, ale Robert robi dosłownie to samo.

- Widziałam świetną sukienkę w sklepie. Będzie na tobie idealnie wyglądała. Masz większe piersi ode mnie, więc tak ładnie ci się ona na nich ułoży. – Patrzyła na mnie pokazując rękoma kształt sukienki. Była dla mnie taka miła, a ja jej wyrządziłam takie świństwo. Jak ja mogłam! Muszę z tym koniecznie skończyć. Jedyne co mogę zrobić to zacząć unikać kontaktów z Lewym.

- Tak? To fantastycznie. Po południu się przejdziemy i ją zobaczymy.- uśmiechnęłam się do niej

- Dobra. Nie widziałaś może Roberta?- Zaczęła się rozglądać po plaży. Co jej miałam powiedzieć?,, Widziałam Aniu. Przed chwilą siedział ze mną w toalecie”. Była by przeszczęśliwa.

-  Nie. Nie mam pojęcia gdzie jest. – odpowiedziałam na odczepnego. Na szczęście przyszedł do nas Wojtek i wyswobodził mnie z tej niezręcznej sytuacji.

- Idziecie popływać?- spytał, a uśmiech nie schodził mu z twarzy.

- Jasne!- podniosłam się z miejsca i spojrzałam na Stachurską

- Bawcie się dobrze. Ja poczekam na Roberta.

- Ok. – złapałam Szczęsnego za rękę i rzuciłam się w lodowatą wodę- Aaaaa…. Ale Zi-zi-zi-zimno….- na moim ciele pojawiła się gęsia skórka. Zaczęłam się trzepać i wychodzić z wody, ale bramkarz złapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie.

- Cieplej – przytulił mnie mocno do swojego lodowatego ciała

- Nie. Wychodzę.

- Pękasz? – uniósł brew ku górze- Pękasz Malicka, przyznaj się.

- Jesteś tego pewien?- rzuciłam się na niego. Złapałam za głowę i zaczęłam podtapiać. Minę miał nieziemską. Zaczęłam się z niego śmiać. Byliśmy w centrum uwagi. Wojtek przerzucił mnie przez ramię i nie chciał puścić.

- Wojtuś… Błagam..- prosiłam go o litość. Widziałam jak ludzie robią nam zdjęcia. Już widzę swój tyłek na Tumblru Szczęsnego.

- Nie ma takiej opcji… Albo.- przystanął

- O nie.- pokiwałam przecząco głową

- Masz racje. Lepiej cię wpakować do wody.- nie pytał o zdanie. Zamachnął się i wylądowałam na samym dnie. Wściekła, z mokrymi włosami, wymaszerowałam z wody na brzeg. On tylko szedł za mną do samego hotelu robiąc to co zawsze, śmiejąc się.

- Głupi jesteś!

- A ty ładnie wyglądasz przemoczona.- puścił mi oczko

- Spadówka. Dzisiaj śpisz na podłodze! – zarządziłam

- Ale skarbie..

- Nie ma żadnego ale. Nie dyskutuj ze mną. Koniec kropka.

- Też cię kocham.

Weszłam jak najszybciej do pokoju i zaczęłam suszyć włosy. Wyjęłam z szafki czarną spódniczkę i miętową bluzkę. Do tego założyłam moje ulubione koturny i czekałam aż Roberta i Anki nie będzie w hotelowej restauracji. Chyba się nie mogli mnie doczekać, bo Lewy przyszedł do mnie do pokoju.

- Nie idziesz na obiad??

- Nie. Dopóki ty tam będziesz to ja będę tu.

- yyy..?? Poczekaj, bo chyba czegoś tu nie rozumiem.- podrapał się po głowie

- Robert! To zaszło za daleko. My nie możemy…- położył mi palec na ustach

- To nie jest tylko twoja wina. Ja powinienem się pierwszy otrząsnąć. Jestem idiotą. Zdaję sobie z tego sprawę. Krzywdzę nie tylko Anię, ale również i ciebie.

- Przestań. – zdjęłam jego dłonie- Dajmy sobie z tym spokój.

- Ok. – pocałował mnie w policzek i  przepuścił w drzwiach.

Usiadłam obok Wojtka, który bawił się kluską od spaghetti.

- Nosem sobie ją wciągnij.- powiedziałam śmiejąc się

- he he he he… Bardzo śmieszne.- odpowiedział – jak pies je to nie szczeka, bo mu miska spod nosa ucieka.

- A co ty teraz robisz?

- Majuś! Zajmij się sobą, dobrze?- zirytował się. Biedny chłopak. Do jakiego ja go stanu doprowadziłam.

- Dobrze skarbie.- uśmiechnęłam się do niego

 

~~II~~

Wieczorem cała czwórka udała się do klubu. Jakiś młody chłopak prowadził tam różnego rodzaju zabawy. Z pośród wszystkich uczestników wypatrzył w tłumie Maję i Wojtka. Weszli na scenę i oczekiwali na przydzielenie im zadanie.

- Tego pana wszyscy znają- wskazał na Wojtka- Jest to Wojciech szczęsny z….- popatrzył na mnie

- Z Mają Malicką moją przyjaciółkę od spraw sercowych- odpowiedział Szczęsny

- Dobrze. Waszym zadaniem jest samodzielne ułożenie tekstu do melodii, którą zaraz usłyszycie.

Z głośników zaczęła wydobywać się bardzo modna w tym sezonie piosenka Weekendu- Ona tańczy dla mnie. Malicka nienawidziła  jej z całego serca. Złapała za mikrofon i porozumiewała się z Wojtkiem co do zwrotek. Ustalili, że będą śpiewali po wersie.

Studentka zaczyna:

- Ja uwielbiam Go. On wkurza mnie, codziennie rano.

Bramkarz Arsenalu:

- Ona dobrze to wie, że w któryś raz. Pójdę na całość!

- Że w któryś raz?? – Maja popukała się w czoło

- Nic innego nie pasowało- odpowiedział

- Ja uwielbiam Go. On wkurza mnie. Codziennie rano. Ona. Dobrze to wie, że w któryś raz pójdę na całość. Booooo…..

- BRAWA DLA TEJ PARY!!!- ludzie zaczęli im bić gromkie brawa. Niektórzy aż wstali z miejsca i gwizdali.

- Widzisz? Wygwizdali nas ! Ale wstyd. Masakryczna była ta piosenka. – lamentowała Maja, schodząca ze sceny

- Oj przestań… Nie było tak źle. – położył rękę na jej ramieniu

- Gratulujemy!- krzyknęła Ania- Powinniście założyć zespół.

- Tak! Nazwiemy go ,,ARSENAL BAND”- zaśmiała się Maja- Skład: studentka ekonomii Maja Malicka i bramkarz Arsenalu Londyn Wojciech Szczęsny.

- Hhaha..- wszyscy śmiali się oprócz przygaszonego Lewego, który non stop wpatrywał się w uchachaną od ucha do ucha Malicką

- E Lewy ! Żyjesz!- Wojtek uderzył go w ramię

- Co!? – Lewandowski otrząsnął się i spojrzał na przyjaciół zaspanym wzrokiem. – A tak! Żyje, żyje… Wiecie co.. Nie najlepiej się dzisiaj czuję. Chyba pójdę się położyć.

- Pójdę z tobą.- zadeklarowała się jego narzeczona. Wzięła ukochanego pod pachę i wyszła z nim z klubu, zostawiając Maję na pastwę pomysłów Szczęsnego.

~~II~~

- Ale wstyd Wojtuś… Lepiej będzie jak przez te ostatnie dni na mazurach zaszyjemy się w pokoju, a światło dzienne ujrzymy w momencie powrotu do Wa-wy. – stanęłam naprzeciwko piłkarza i wpatrywałam się w niego zmęczonymi oczkami

- I co będziemy robić w tym pokoju… Wiem! Może..

- Nie kończ- położyłam mu palec na ustach

- Ale ja wcale... Zboczona jesteś!- krzyknął i podążał za mną do wyjścia

- Nie wiesz co miałam na myśli.- odgryzłam się

- Domyślam się. – dogonił mnie i złapał za biodra

- Czasami sobie tak rozmyślam o moim życiu i doszłam do wniosku, że ty zacząłeś odgrywać w nim ważną rolę- uśmiechnęłam się- Nie chodzi o to, że się w tobie zakochałam..

- HA! Mam cię! A więc jednak! – przerwał mi – Przyznaj się! Podobam ci się co?

- Przestań! –krzyknęłam- Wcale tak nie jest! Nie wmawiaj mi, że się w tobie podkochuje!

- Oj myszko! Myślisz, że nie czuję w nocy jak się do mnie przytulasz.

- Hahahaha… Oj Szczęsny, Szczęsny niejedna nastolatka pozazdrościła by ci takiej wyobraźni- wymawiałam te słowa, ale nie byłam pewna tego co mówię. Przez sen potrafię robić różne rzeczy i nie mam na to wpływu.

- Haha..- również zaczął się śmiać – Ok., ok.. Ale z tym przytulaniem mówiłam prawdę.- usiedliśmy na ławce- opowiedzieć ci o tym?

- Yyyhmm…- wymruczałam

- To było chyba trzy dni temu- o cholera! Czyli w dzień mojej przygody z Lewandowskim. Może ja myślałam, że to Robert i dlatego się w niego wtuliłam…- Położyłem się obok ciebie i włączyłem jeszcze na chwilę telewizor. Nagle ty złapałaś mnie w pasie i położyłaś głowę na mojej klacie.

- Klacie powiadasz??- zachichotałam

- Maja!- dźgnął mnie w bok- Nawet nie wiesz jak słodko wyglądałaś.- zauważyłam, że jego kąciki ust uniosły się ku górze. Zawsze się szczerzył jak głupi do sera, a tym razem było zupełnie inaczej. Spoważniał. Ewidentnie spoważniał. Wpatrywał się w jeden martwy punkt i rozmyślał. Polubiłam go. Polubiłam właśnie takiego Wojtka. Wojtka, który potrafi przez chwilę zamilknąć i nic nie mówić. Wojtka, który potrafi przeżyć bez śmiechu pięć długich sekund. Pomimo to, że spodobał mi się taki czułam, że coś jest nie tak. Dlaczego? No właśnie dlatego, że on się nigdy tak nie zachowywał, a znam go już całe 5 dni!

- Czemu mi się tak przyglądasz?- uśmiechnął się delikatnie. Chyba powracał stary dobry Szczęsny.

- Zdziwiło mnie twoje zachowanie. Wcześniej nie pokazywałeś mi się od tej strony, a przypominam ci, że śpimy w jednym łóżku. – pomachałam mu palcem przed nosem i parsknęłam śmiechem.

- A może teraz zrobimy coś szalonego??. Wiesz.. Tak na rozluźnienie atmosfery.- puścił do mnie oczko i kiwnął głową w stronę jeziora- If you know, what I mean!

- I know boy! OMG! – zacisnęłam pięści i podążałam za Wojtkiem wzdłuż ścieżki. On zdejmował z siebie ciuchy i pozostał w samych bokserkach. Poszłam w jego ślady. Rozpiął mi sukienkę i delikatnie przesunął mi włosy na ramię. Czułam jego oddech na swoim ciele. Zostałam w samej bieliźnie. Odsunęłam się od Wojtka i zamoczyłam delikatnie palec od stopy w wodzie. Szczęsny się nie patyczkował. Wbiegł go lodowatego jeziora i ochlapał mnie wodą.- I HATE YOU SZCZĘSNY!! I HATE YOU!- wykrzyczałam i rzuciłam się na niego. Wynurzając głowę dostrzegłam coś nowego w jego oczach. – Wojtek co ty…- Pocałował mnie. Przyciągnął do siebie i złożył na moich ustach delikatny i subtelny pocałunek. Nie mogłam mu pozwolić na więcej. Odepchnęłam go od siebie i wyszłam na brzeg. Krzyczał coś za mną, ale ja nie miałam ochoty go wysłuchiwać. Gadał by coś w  stylu ,, bardzo cię przepraszam… Ble ble ble…”. Nieporadnie wcisnęłam się w moją sukienkę. Buty wzięłam do ręki i pobiegłam do naszego hotelu. Na szczęście jutro już zaczniemy żegnać się z Giżyckiem i powrócimy do naszej chłodnej Warszawy. Przez to, że odtrąciłam Wojtka zostanę sama jak palec w moim warszawskim mieszkaniu. Majka do cholery! Na co ty liczysz!? Cały czas łudzę się, że mogę być z Lewandowskim. Nocami śnię o nim, a dniami wlepiam w niego swój wzrok.

- Maju przepraszam!- do pokoju wparował roztrzęsiony Szczęsny- Nie powinienem się tak zachowywać. Ale powiedz mi dlaczego? Dlaczego nie chcesz ze mną być!? Nie jestem odpowiednim facetem dla ciebie!? A może ty po prostu się boisz? Może jesteś zwykłym tchórzem!? – stał na środku pokoju i wydzierał się na mnie. Postawił sprawę tak jakby to, że mnie pocałował było moją winą! Głupi dupek! Od tej strony go również nie znałam

- Nie mam ochoty rozmawiać z tobą na ten temat! – przykryłam się kołdrą po uszy i starałam się go nie słuchać. Nagle poczułam jak kładzie swoje ciało obok mnie. Odwróciłam się w jego stronę i lekko wychyliłam głowę.

- Nie rozumiem.. dlaczego? – łza spłynęła mu po policzku. Musiałam mocno urazić jego męską dumę.

- Wojtuś… Przestań. Jest tyle innych chętnych dziewczyn. Ja też czegoś nie rozumiem. Dlaczego akurat ja ? – spojrzałam na niego z politowaniem.

- Bo ty! Nie umiem tego inaczej wytłumaczyć. – spojrzał mi prosto w oczy. Czułam się cholernie źle! Chciałam zapaść się pod ziemię.

_________________________________________________________________________

I jak wrażenia ?? Wydaje mi się, że odcinek jest ok, chociaż bym w nim troszeczkę pozmieniała :)) Wcześniej zapomniałam wam serdecznie podziękować za nominacje do LA :** Jestem Bardzo dumna z tego, że mam takich czytelników jak wy <3  Chciałabym was też przeprosić za moją ciągłą zmianę nagłówku.. Nie mogę się zdecydować na coś konkretnego :D Zastanawiałam się nad szablonem, ale nie wiem czy zostanie on szybko stworzony :P

Słuchajcie kochane ! :)) Ogłaszam wszem i wobec, że kolejny odcinek pojawi się już w sobotę, w zamian za miłe komentarze pod spodem :***

Buziaczki:** Maja