Odcinek piąty :*

,,Mogę mieć świat u stóp, ja nie przypuszczam - ja to wiem,
Mogę mieć takie życie, jaki inni mają sen.”

    Wygląda na to, że wszystko zaczyna mi się powoli od nowa układać. Jestem z Anią, która daje mi pełnię szczęścia i pozwala na dalsze rozwijanie się mojej kariery zawodowej. Poznałem fajną i sympatyczną dziewczynę, z którą mogę w każdej chwili pogadać. Mam wspaniałych przyjaciół od serca, którzy mnie rozumieją i wspierają. Żyć nie umierać. Teraz jestem w trakcie planowania wakacji. Mecz z Andorą zakończył na sezon, więc teraz mam jakieś dwa tygodnie do wykorzystania. Siedzę i przeglądam jakieś ciekawe oferty, ale nic nie wpadło mi w oko. Malediwy, Majorka, Grecja, Włochy….. I nic. Nic co mogłoby zadowolić mnie i moich znajomych.

- Robert??- Ania weszła do pokoju. Zdjęła z moich kolan laptopa i zajęła na nich miejsce- Znalazłeś już coś?

- Właśnie mi przeszkodziłaś w szukaniu. A co byś powiedziała na wakacje w Polsce?? Proponuję słoneczne mazury.

- W Polsce- lekko pokręciła nosem i zeszłą mi z kolan

- No tak. Na przykład Giżycko. Bardzo fajne miejsce. Myślę, że Wojtek byłby zadowolony. Może mógłbym  zadzwonić do Grześka i spytać jego o zdanie. Co ty na to?- Mówiłem w tym momencie o moich dwóch najlepszych kumplach. Wojtek gra ze mną w reprezentacji, a Grzesiek jest piłkarzem ręcznym.

- Jak chcesz. – zabrała ze stołu telefon i weszła do łazienki.

W tym czasie ja sprawdziłem wolne miejsca i wykonałem telefon do kumpli.

- Słucham??- odezwał się Wojtek

- No siema stary? Myślałeś już o wakacjach?

- No jeszcze nie.

- To ja pomyślałem za ciebie. Dzwoniłem już do Grześka, ale on nie może, więc może ty i Sandra pojedziecie z nami?

- A gdzie konkretnie?

- Do Giżycka..

- Spoko. Powiedz tylko kiedy.

- Za dwa dni będzie ok.?

- No dobra. W takim razie ja dzwonię to Sandry. Na razie.

- Cześć.
 

   Tak jak myślałem z Wojtkiem nie było żadnych problemów. On zawsze był  chętny. Wstałem z miejsca i poszedłem do kuchni po coś do picia. Nalałem wody mineralnej do szklanki i zajrzałem do lodówki. Świeciła pustkami. Ania spała dzisiaj do południa, a ja jeszcze nic nie zdążyłem zjeść. Założyłem buty i poszedłem na zakupy.

~~II~~

    Co za nudny dzień! ,Skaczę’ po kanałach i nic. Na jednym jakaś telenowela, na drugim reklamy, na trzecim mango…. Mogłabym tak wymieniać aż do 300, ponieważ więcej ich z Angelą nie posiadamy. Oderwałam na chwilę wzrok od telewizora i wpatrywałam się w szczęśliwą Wolska błądzącą po mieszkaniu.

- EEe!!! Ty tam! Co masz taki świetny humor??- spytałam z wielkim zaciekawieniem. Nie mogłam doczekać się kiedy wreszcie opanuje emocje i usiądzie obok by opowiedzieć mi całą historię.

- Mam dwie wiadomości. Jedną dobrą, a drugą złą.- skrzywiła się i wyraźnie nie wiedziała od czego ma zacząć.

- No dalej mała! Wyduś to z siebie!

- Ok. Pfffff….- odetchnęła- Zacznę od tej dobrej połączonej z tą złą. – parsknęłam śmiechem- Majka wygrałam wyjazd do Niemiec, ale tylko dla siebie. Cebie w nim nie uwzględniono. Przykro mi.

Cholera jasna! Starałyśmy się razem o ten wyjazd. Wysłałyśmy swoje zdjęcia i życiorys. Już tłumaczę o co chodzi. No więc… Zanim jeszcze przyjechałyśmy do Warszawy wzięłyśmy udział w konkursie. Do wygrania był wyjazd do Niemiec, a w tym:
- Wycieczka do Dortmundu na stadion Signal Iduna Park
- Oprowadzanie przez jednego z piłkarzy
- Spędzenie nocy na terenie tego budynku
- Zdjęcia i autografy , oraz koszulka wybranego zawodnika

Po za tym była jeszcze wycieczka do Monachium i Berlina. Bardzo zależało nam na wygraniu tego konkursu. Jesteśmy wielkimi fankami BvB. Angeli się to udało i za dwa dni wyjedzie, a ja zostanę tutaj sama.

- Nie no… Fajnie – uśmiechnęłam się do niej, ale nie mogłam ukryć tego, że jest mi przykro- Bardzo fajnie, że ci się udało. Chodź- pociągnęłam ją za dłoń- zobaczymy co zabierzesz ze sobą w tę podróż.

~~II~~

DWA DNI PÓŹNIEJ

- Trzymaj się i pamiętaj masz do mnie dzwonić !!- krzyknęłam w stronę oddalającej się Angeli. Stałam całkiem sama na Okęciu w Warszawie i przyglądałam się odlotom samolotów. Czekałam aż Angela wsiądzie do jednego z nich i bezpiecznie  pofrunie do Niemiec. W trakcie mojego oczekiwania zaczął wibrować mi telefon w torbie. Spojrzałam za wyświetlacz. Robert?? Ciekawe czego chce ode mnie reprezentant Polski.

- Tak?- odebrałam  nie pewnie

- Maju mam do ciebie nietypowe pytanie?.- usłyszałam dobrze znany mi głos po drugiej stronie

- No słucham cię uważnie.

- Nie zechciałabyś pojechać ze mną i moimi znajomymi na wakacje?- byłam strasznie zdziwiona. Przecież my ledwo się znamy, a on z taką  propozycją mi wyjeżdża. Ucieszyłam się jak głupia.

- Yyyy… No nie wiem. A co na to twoi znajomi?

- Ania mi to zaproponowała. Pojechałabyś na miejsce Sandry Dziwiszek. Kojarzysz może? To jest dziewczyna Wojtka Szczęsnego.

- A kiedy by to miało być?? – byłam przeszczęśliwa

- Dzisiaj.

- Dzisiaj!? Ty chyba żartujesz? Aktualnie jestem na lotnisku.

- Miałaś jakieś inne plany?

- Nie. Dłuższa historia. W takim razie wsiadam w taksówkę i będę się pakowała. Na którą mam być gotowa i gdzie my w ogóle mamy jechać?

- Do Giżycka. Mam nadzieję, że  w trzy godziny się wyrobisz.

- Powinnam zdążyć. Do zobaczenia.

- Przyjedziemy po ciebie.

    Rozłączył się, a ja szybko wsiadłam we wcześniej zamówiony transport i pognałam nim do mojego mieszkania. Nie planowałam tego. Wydawało mi się, że przez ten tydzień wolny od pracy będę siedziała w domu i zajadała się lodami, oglądając jakąś komedię romantyczną. A tu taka niespodzianka. Zdziwiło mnie to. Przecież my się prawie nie znamy, a już jedziemy razem na wakacje. Spotykaliśmy się w barze, byliśmy parę razy na kolacji i tyle. Nic więcej.

    Ocho! Chyba już po mnie przyjechali. Już spakowana poszłam otworzyć drzwi. Stał przed nimi wysoki brunet. To był Wojtek! Wojtek Szczęsny!

- Cześć! Ty pewnie jesteś Maja- uśmiechnął się

- Tak. Miło mi cię poznać.- wyciągnęłam do niego dłoń

- To taka dość zabawna sytuacja. Daj walizki i chodź już, bo się spóźnimy. Wszystko opowiem ci w samochodzie.- zabrał ode mnie bagaże i ruszyliśmy do wyjścia. Wsiadłam do jego luksusowego samochodu i pojechaliśmy. Cel? Giżycko, mam nadzieję.

- Nie porwiesz mnie, prawda?- spytałam, dość głupio

- Nie wiem, nie wiem…- żartował

- Tyle się słyszy o zboczeńcach. A wokół nas same lasy. Nie wiem czy masz szczere intencje. – w ty momencie Wojtek zjechał na pobocze, a moje serce chciało wyskoczyć

- Miałaś racje. To jest ewidentne porwanie, a ja jestem gwałcicielem. Rozbierzesz się sama, czy ja mam to zrobić?- był mega poważny. Patrzył na przerażenie w moich oczach i po chwili parsknął śmiechem- Ty to wzięłaś na poważnie??- Teraz śmiał się jak oszalały

- Panie Szczęsny! Proszę sobie więcej takich żartów nie stroić! Nie są one śmieszne!- zdenerwowałam się jak nigdy

- No już dobrze. Musimy się bliżej poznać, bo nie wytrzymamy ze sobą tygodnia pod jednym dachem i w jednym łóżku.

- Że co proszę?????- zrobiłam oczy jak pięć złotych

- A no tak. Miałem z Toba pogadać i zapomniałem. Sprawa wygląda następująco- wpatrywał się cały czas w jezdnię- Miałem tam jechać z moją dziewczyną, ale wynikło parę ,błędów’ i niestety nie może dziś tu ze mną być. Mamy zamówione dwa pokoje. W jednym Lewy z Anią, a w drugim ty i ja. Damy radę!

- Acha! No to mnie załatwiliście! Mam nadzieję, że się nie pozabijamy. Uprzedzam. Ja strasznie kopię w nocy. Jestem jak piłkarz na boisku, więc jak wstaniesz rano z siniakami to nie miej do mnie pretensji.

- Każdego piłkarza da się wytrenować.

- Co masz na myśli?? – oderwał wzrok od jezdni

- No wiesz….

- UWAŻAJ!! – krzyknęłam widząc jadący prosto na nas samochód- Jak dożyjemy dojazd do Giżycka to pogadamy o tym trenowaniu. Teraz pilnuj drogi. Ja się z chęcią prześpię. Dobranoc.

- Kolorowych snów.- rzucił na odczepnego. Widziałam, że był bardzo zdenerwowany. Prawie spowodował wypadek. Ja nie wiem jak dałam radę się uśpić. Wyszłam z założenia, że jak już nas pozabija, to przynajmniej nie będę musiała na to patrzeć. Ale głupotę teraz palnęłam!

Obudziło mnie delikatne łaskotanie po ramieniu. Pochylony nade mną Wojtek, gładził moją rękę i szeptał do ucha. Otworzyłam oczy i wyciągnęłam się.

- Żyjemy?- spytałam, a stojący obok otwartych drzwi auta Szczęsnego- Lewy miał minę nie do opisania

- Żyjecie, ale o co chodzi?- spojrzał na Wojtka, a mnie na powitanie pocałował w policzek

   Wstałam z miejsca i złapałam za moje walizki. Słyszałam jak Robert awanturował się z Wojtkiem o ten incydent na drodze. Poszłam do recepcji i poprosiłam o kartę do pokoju mojego i szanownego bramkarza Arsenalu. Miła kobieta o imieniu Dorota podała mi ją i życzyła udanego pobytu. Uśmiechnęłam się do niej i poszłam w stronę schodów. Nie mogłam sobie dać rady z wniesieniem walizki na górę. Z pomocą przyszedł mi mój nowy współlokator.

- Daj. Nie będziesz tego dźwigać. Zobacz jaki ze mnie Achilles . Poradzę sobie z tym w zupełności.

- Nie wątpię.-zachichotałam i otworzyłam mu drzwi.- a teraz Achillesie podzielimy się łóżkiem.

- YYYYYY????

- Nie stój jak kołek! Ja śpię po prawo. Ty możesz zająć lewą stronę. Problem jest tylko taki,  że dali nam jedną kołdrę.

- Nie martw się. Nie będę cię obmacywał. Chyba..- to ostatnie powiedział szeptem

- Hahah… Dobra. Coś wymyślimy. – usiadłam wygonie na łóżku i  przyglądałam się poczynaniom Szczęsnego. Chodził po całym pokoju i ewidentnie czegoś poszukiwał.- Coś zgubiłeś?- średnio mnie to interesowało, ale zaczęło się robić nudno. Musiałam zagadać żeby nie siedzieć zbyt długo w ciszy.

- Szukam telefonu. Możesz pożyczyć mi swój. Wpisze numer i zadzwonię??- spytał i tak błagalnie się na mnie spojrzał. Nie miałam serca żeby mu odmówić. Z resztą, kto by odmówił pomocy bramkarzowi Reprezentacji Polski!? Ja nie znam takiej osoby.  Podałam mu do ręki telefon. Zapisał na nim numer do siebie i zadzwonił.

- NO brawo panie Szczęsny! – telefon zadzwonił mu w kieszeni od bluzy. Wyjął go z niej i zaczął się szczerzyć.

- Daj jeszcze na moment twoje cacko. Uprzedzę twoje pytanie. – podniósł rękę – Chciałem zrobić sobie zdjęcie. Będziesz miała moja cieszącą się mordkę na ekranie.

- Spoko. Łap. Ale oddaj za chwilę.

Pierwszy raz pozwoliłam komuś bawić się moim telefonem dłużej niż 10 minut. Wyszłam z pokoju i powędrowałam na zwiedzanie miejsca, w którym się obecnie znajdowałam. W jednym była sauna, w drugim siłownia, a obok przestronny basen. To miejsce było mega wypasione. Już sobie wyobrażam ile mnie to wszystko będzie kosztowało. Ciekawe ile kosztuje tutaj nocleg?? Pójdę się zapytać.

Podeszłam do recepcji i poprosiłam na moment panią Dorotkę.

- Czy mogłabym się dowiedzieć ile kosztuje u państwa nocleg?

- 250 zł. Ma pani w tym pełne wyżywienie i korzystanie ze wszystkich dostępnych atrakcji.

Szeroko otworzyłam usta i stałam tam jak głupia jeszcze przez dobre 5 nim. 250 zł!!! Nie stać mnie na takie luksusy! W co ja się wpakowałam. Mam tu być jeszcze 6 dni! Wyniesie mnie to dokładnie 1500 zł!! Przecież to nawet nie jest cała moja miesięczna pensja.. Majka!! Następnym razem myśl co robisz!
Bez chwili zastanowienia poszłam do pokoju i złapałam za walizkę, której na szczęcie nie zdążyłam jeszcze rozpakować.

- Można wiedzieć co ty robisz?? Znudziłem ci się już??- pytał zdezorientowany Wojtek przeglądający właśnie moje kontakty w telefonie

- Dawaj to- wyrwałam mu go- Wyjeżdżam. – oznajmiłam

- Przeze mnie?- uśmiechnął się

- Nie! Przez to , że nie mam kasy na opłacenie tego luksusu! – usiadłam obok niego na łóżku i zakryłam twarz w dłoniach- Co ja mam teraz zrobić..- lamentowałam

- Nic. Zostać! Skarbie- przytulił mnie- Ja za ciebie już dawno zapłaciłem. Jesteś tu na miejsce mojej dziewczyny. Jakbyś nie przyjechała pewnie oddali by mi te pieniądze, ale nie miałbym za to tak świetnego towarzystwa.

- Nie mów tak.  W ogóle się nie znamy! Nic o mnie nie wiesz. Nie mam zamiaru brać od ciebie kasy.

- I jak pokoik!? Podoba się!?- podczas mojej wymiany zdań z Wojtkiem, do pokoju wpakował nam się Lewy. Był w świetnym nastroju do żartów. Gdy spojrzał na mnie mina mu zbladłą  i momentalnie spoważniał- Co się stało?

- Mówi mi tutaj, że nie ma kasy na opłacenie hotelu. Ja jej na to, że już dawno to zrobiłem. Wytknęła mi, że jej wcale nie znam i nie przyjmie ode mnie tych pieniędzy.- Szczęsny przedstawił Robertowi cały plan wydarzeń.

- Majuś. O nic się nie musisz martwić. Wszystko jest już uregulowane. A jak chcesz być honorowa to oddasz pieniądze Wojtkowi w ratach. I po sprawie.

- No nie wiem. Głupio się będę czuła wiedząc, że jestem na jego utrzymaniu.

- Nie stresuj się  bejbeee… Poradzimy sobie. Oddasz mi w naturze..- uśmiechnął się cwaniacko i oberwał ode mnie w ramię

- Świnia z ciebie!!- krzyknęłam i poszłam do Ani

- Mógłbyś się czasami ugryźć w język. – skwitował Lewy i wyszedł zaraz po mnie

_____________________________________________________________

Dotarłam już do piątego odcinka :) Moim zdaniem taki średni :D Na mazurach więcej się będzie działo :)) 

Mam do was pewną prośbę :) Jeżeli pod tym odcinkiem pojawi się 20 komentarzy ! To w sobotę dodam kolejny rozdział :D Jak dacie radę to będę mega szczęśliwa :)) 

Odniosę się jeszcze do finału LM.. Hm... No jest mi cholernie przykro, że chłopaki nie dali rady i przegrali.. Szczerze mówiąc byłam na to przygotowana. Bayern jest potęgą. Mają za sobą wspaniały sezon. Poza tym zapracowali na ten tytuł i należało im się to jak nikomu innemu :D

Kolejna sprawa. Transfer Lewego do Bawarczyków. Podjął taka decyzję, a nie inną . Cóż! Trzeba to uszanować. Nic się z tym nie zrobi. Szkoda, że wybrał akurat ten klub. Do końca miałam jeszcze nadzieje, że od przyszłego sezonu będzie grał w Chelsea albo w MANU. 

Nie będę już dłużej na ten temat pisała. Każdy ma o nim osobne zdanie, a ja swojego nikomu nie będę narzucała. 

Przemyślcie moją prośbę odnośnie komentarzy :)) 

Pozdrawiam Maja :**